Πώς νοιώθει, αλήθεια, ένας υπουργός Οικονομίας όταν, αναλαμβάνοντας το χαρτοφυλάκιό του, ανακαλύπτει ότι όλα κι όλα τα λεφτά που υπάρχουν στα ταμεία του κράτους για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις δεν ξεπερνούν τα 11 εκατ. δραχμές;
Θα φωνάξει αμέσως τα κανάλια και θα δηλώσει με οργή «παραλάβαμε καμένη γη» θα απαντήσετε ασφαλώς, αφού έτσι μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια κάποιοι υπουργοί που σπεύδουν μάλιστα και στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να ζητήσουν βοήθεια και απογραφή ελλειμμάτων διεκτραγωδώντας την οικονομική καταστροφή που επέφεραν οι προκάτοχοί του...
Υπάρχουν, όμως, και εξαιρέσεις.
Μπορεί να μην μάθουμε τι ακριβώς αισθάνθηκε εκείνο το πρωινό του Οκτώβρη του 1993 ο Γιώργος Γεννηματάς όταν, αναλαμβάνοντας τα ηνία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας στη μόλις ορκισθείσα κυβέρνηση του δυναμικά επανακάμψαντος Ανδρέα Παπανδρέου (μόλις είχε πέσει άδοξα, μετά από τρία χρόνια εξουσίας η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη), αλλά εκείνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι δοκιμασμένος σε άλλα πόστα υπουργός πείσμωσε!
Εφτασφράγιστο μυστικό
Πείσμωσε μάλιστα τόσο πολύ, που, όπως ομολογούν οι τότε στενοί συνεργάτες του -οι μόνοι που έμαθαν το εφτασφράγιστο «μυστικό» τής παρ' ολίγον χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους, για να το αποκαλύψουν τώρα, 15 χρόνια μετά - σήκωσε τα μανίκια και άρχισε να ξενυχτάει μέχρι το πρωί στο υπουργείο της πλατείας Συντάγματος προκειμένου να αντιστρέψει τη θλιβερή και καταστροφική παραγματικότητα.
Σε πείσμα και των γιατρών που του είχαν συστήσει πλήρη ξεκούραση καθώς μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική όπου είχε υποβληθεί σε μια νέα επώδυνη χημειοθεραπεία για τον καρκίνο που τον ταλαιπωρούσε και που θα τον νικούσε οριστικά, λίγους μήνες αργότερα, τη Μεγάλη Δευτέρα, 25 Απριλίου του 1994.
Και προφανώς τα κατάφερε καλά τότε ο Γιώργος Γεννηματάς αφού, ασκώντας επί 60 ημέρες συστηματικό έλεγχο στα Δημόσια Οικονομικά μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, έφθασε στο επιθυμητό -και ακατόρθωτο όπως φαινόταν στην αρχή-αποτέλεσμα. Παρουσιάζοντας ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας στις 15 Δεκέμβρη 1993 τον νέο προϋπολογισμό στην Εθνική Αντιπροσωπεία, είχε επιτύχει:
* τα αποθεματικά του κράτους να φθάσουν στα 150 δισ. δρχ!
* εξωτερικό δανεισμό ύψους 480 δισ. δρχ.
* επενδύσεις των τραπεζών σε τίτλους του Δημοσίου 618 δισ. δρχ.
* τοποθετήσεις σε τίτλους του Δημοσίου 556 δισ. δρχ. και
* πωλήσεις τίτλων 642 δισ. δρχ. μέσα στον Δεκέμβριο.
Υπάρχουν, όμως, και εξαιρέσεις.
Μπορεί να μην μάθουμε τι ακριβώς αισθάνθηκε εκείνο το πρωινό του Οκτώβρη του 1993 ο Γιώργος Γεννηματάς όταν, αναλαμβάνοντας τα ηνία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας στη μόλις ορκισθείσα κυβέρνηση του δυναμικά επανακάμψαντος Ανδρέα Παπανδρέου (μόλις είχε πέσει άδοξα, μετά από τρία χρόνια εξουσίας η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη), αλλά εκείνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι δοκιμασμένος σε άλλα πόστα υπουργός πείσμωσε!
Εφτασφράγιστο μυστικό
Πείσμωσε μάλιστα τόσο πολύ, που, όπως ομολογούν οι τότε στενοί συνεργάτες του -οι μόνοι που έμαθαν το εφτασφράγιστο «μυστικό» τής παρ' ολίγον χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους, για να το αποκαλύψουν τώρα, 15 χρόνια μετά - σήκωσε τα μανίκια και άρχισε να ξενυχτάει μέχρι το πρωί στο υπουργείο της πλατείας Συντάγματος προκειμένου να αντιστρέψει τη θλιβερή και καταστροφική παραγματικότητα.
Σε πείσμα και των γιατρών που του είχαν συστήσει πλήρη ξεκούραση καθώς μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική όπου είχε υποβληθεί σε μια νέα επώδυνη χημειοθεραπεία για τον καρκίνο που τον ταλαιπωρούσε και που θα τον νικούσε οριστικά, λίγους μήνες αργότερα, τη Μεγάλη Δευτέρα, 25 Απριλίου του 1994.
Και προφανώς τα κατάφερε καλά τότε ο Γιώργος Γεννηματάς αφού, ασκώντας επί 60 ημέρες συστηματικό έλεγχο στα Δημόσια Οικονομικά μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, έφθασε στο επιθυμητό -και ακατόρθωτο όπως φαινόταν στην αρχή-αποτέλεσμα. Παρουσιάζοντας ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας στις 15 Δεκέμβρη 1993 τον νέο προϋπολογισμό στην Εθνική Αντιπροσωπεία, είχε επιτύχει:
* τα αποθεματικά του κράτους να φθάσουν στα 150 δισ. δρχ!
* εξωτερικό δανεισμό ύψους 480 δισ. δρχ.
* επενδύσεις των τραπεζών σε τίτλους του Δημοσίου 618 δισ. δρχ.
* τοποθετήσεις σε τίτλους του Δημοσίου 556 δισ. δρχ. και
* πωλήσεις τίτλων 642 δισ. δρχ. μέσα στον Δεκέμβριο.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/11/2008
.png)
