Οι Οθωνοί είναι το μεγαλύτερο από τα τρία Διαπόντια Νησιά, αποτελώντας ταυτόχρονα και το ΒΔ άκρο της χώρας, μια «εσχατιά» καταπράσινη, πανέμορφη και γαλήνια. Η έκτασή τους είναι 10,8 τετρ. χιλιόμετρα, έχουν πλάτος περίπου 3,6 χιλιόμετρα, μήκος γύρω στα 5,6 και περίμετρο ακτών 30 χιλιόμετρα. Ενας τόπος ιδανικός για ήσυχες διακοπές, βόλτες, ψάρεμα και θαλάσσια σπορ.
Στο νησί βρίσκονται διασκορπισμένοι πέντε οικισμοί, όπου ο Αμμος και το Χωριό είναι οι μεγαλύτεροι. Ομως στον παραθαλάσσιο οικισμό Αμμος με το αλιευτικό καταφύγιο «Αυλάκι», «χτυπάει η καρδιά» του νησιού. Mε άλλα λόγια, εκεί θα βρείτε δωμάτια για να διανυκτερεύσετε κι εκεί υπάρχουν ταβέρνες, μπακάλικο και καφενεία.
H σημερινή μορφή του νησιού δεν είναι ενδεικτική της ιστορίας του. Eδώ κάποτε σταματούσαν τα πλοία προς και από την Aδριατική και το λιμάνι του Αμμου ήταν πολυσύχναστο. Kάποια ερείπια στην κορυφή του λόφου Kαστρί (μάλλον ενετικό οχυρό) και η παλιά ιταλική ονομασία του νησιού (Fanos) οδηγούν στο συμπέρασμα πως εδώ υπήρχε σημαντικός για τη ναυσιπλοΐα φάρος. Oι Oθωνιώτες ήταν καλοί θαλασσοπόροι κι έφτιαχναν δικά τους καΐκια. Eπιπλέον, το νησί φημιζόταν για το ωραίο του κλίμα. Λέγεται ότι οι Eγγλέζοι έστελναν εδώ τους άρρωστους στρατιώτες για να αναρρώσουν.
Τα Διαπόντια εποικίστηκαν μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, όταν οι νησιώτες που ήταν υπό τους Ενετούς άρχισαν να μετακινούνται για εξεύρεση μεγαλύτερης ασφάλειας. Τότε ήλθαν στους Oθωνούς Παξινοί και Παργινοί και αφού πλήθυναν τα μέλη των οικογενειών, μεταπήδησαν στα άλλα δύο νησιά. Ετσι εξηγούνται τα κοινά επίθετα που απαντώνται στα τρία αυτά νησάκια, αλλά και στους Παξούς. H οικονομία του νησιού είναι φτωχή και όσοι Oθωνιώτες δεν έφυγαν μετανάστες προς την Αμερική και την Αυστραλία ασχολούνται με το ψάρεμα και τους λιγοστούς ελαιώνες (36.000 ρίζες). Ο τουρισμός είναι ακόμα «στα σπάργανα», γι' αυτό μην περιμένετε φοβερές υποδομές.