Μια από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης είναι ο αποπληθωρισμός.
Σε περιόδους αποπληθωρισμού όλες οι επενδύσεις και τα αγαθά χάνουν αξία (μετοχές, ομόλογα, ακίνητα, εμπορεύματα κ.λπ.). Ακόμα και τα μετρητά μπορούν να χάσουν αξία. Οι τράπεζες είναι μεσίτες δανείων, οι οποίες δέχονται καταθέσεις έναντι μιας υπόσχεσης να πληρώσουν τόκο, και δανείζουν τα χρήματα στους αγοραστές ακινήτων, αυτοκινήτων, στους κατασκευαστές ακινήτων, στους κατόχους πιστωτικών κρατών κ.λπ.
Εάν οι παραπάνω πελάτες της τράπεζας δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, η τράπεζα θα πτωχεύσει και εσείς θα χάσετε τα χρήματά σας. Στην κρίση του 1929-1933 έκλεισαν 9.000 τράπεζες μόνο στις ΗΠΑ. Η εγγύηση των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ χειροτερεύει περαιτέρω την κατάσταση για δύο λόγους: α) Απομακρύνεται ένα βασικό κίνητρο των τραπεζών να δανείζουν συντηρητικά. Οι καταθέτες αισθάνονται ασφαλείς οπότε κάνεις δεν ενδιαφέρεται πώς δανείζουν οι τράπεζες, β) Τα ποσά των εγγυήσεων προέρχονται από τις άλλες συνετές τράπεζες οι οποίες αποζημιώνουν τους καταθέτες άλλων μη συνετών τραπεζών. Αποτέλεσμα είναι να χειροτερεύει ο τραπεζικός λόγος δανείων προς καταθέσεις.
Περισσότερα...