Τα αρχαία χρόνια τους μεγάλους βασιλείς και στρατηλάτες συνόδευαν στις εκστρατείες τους ιστορικοί που σκοπό είχαν να καταγράφουν τα ανδραγαθήματα των εργοδοτών τους, εξασφαλίζοντας μέσω της φήμης την αιωνιότητα.
Στους σύγχρονους καιρούς το ρόλο των ιστορικών παίζουν τα ΜΜΕ. Αντί για βασιλείς και στρατηλάτες έχουμε τους ηθοποιούς και τους τραγουδιστές. Και αντί για την αιωνιότητα, το εφήμερο. Ο Άντι Γουόρχολ είχε σωστά προφητεύσει ότι "στο μέλλον θα είναι όλοι διάσημοι για δεκαπέντε λεπτά!". Πώς έγινε αυτός ο ιστορικός μετασχηματισμός; Και πόσο σπουδαία είναι τελικά η διασημότητα; Ωστόσο, ίσως την απάντηση να μας την έχει δώσει ήδη ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης πριν από χιλιάδες χρόνια, όταν βρέθηκε μπροστά στον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν ο Μακεδόνας βασιλιάς επισκέφτηκε την Αθήνα, συνάντησε το φιλόσοφο και τον ρώτησε τι θα μπορούσε να κάνει για εκείνον. Η απάντηση που έλαβε θα μείνει για πάντα καταγραμμένη στην ιστορία ως η αντίθεση στο δέος της φήμης: "Κάνε πιο πέρα γιατί μου κρύβεις τον ήλιο!".