Σοβαρότατες οι επιπτώσεις στην εθνική οικονομική πολιτική και σοβαρότατα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες απ' τον τρόπο με τον οποίον χειρίζεται η κυβέρνηση τις κινητοποιήσεις τους.
Δεν θέλουν να πουν όλη την αλήθεια, για ποιο λόγο έφτασε ως εδώ αυτή η κατάσταση. Να μάθει ο κόσμος πού πήγαν οι εθνικοί πόροι και πώς σπαταλήθηκαν τα κοινοτικά κονδύλια με τα ανεφάρμοστα προγράμματα για έναν εκπαιδευμένο αγρότη, για την αγροτική οικονομία, την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και άλλα τέτοια φληναφήματα, που ανάπτυξαν τη γεωργία στραβά. Δεν διαμορφώθηκε ολοκληρωμένη αποτελεσματική και μακροπρόθεσμη αγροτική πολιτική και ιδού τα αποτελέσματα.
Για πολλοστή φορά οι αγρότες αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα και η τραγικότητα της κατάστασης αποτυπώνεται με το κλείσιμο εθνικών και επαρχιακών δρόμων, τα λεγόμενα μπλόκα, που γι' αυτούς θεωρείται το μοναδικό μέσον πίεσης που διαθέτουν, ζημιώνοντας την εθνική οικονομία τα μέγιστα και παράλληλα υποβάλλουν μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού σε απερίγραπτη ταλαιπωρία.
Πριν επτά χρόνια ακριβώς, ο κ. Καραμανλής στις κινητοποιήσεις των βαμβακοπαραγωγών στα Τέμπη και στη Μακεδονία, αποδοκίμαζε την τακτική του κλεισίματος των δρόμων με τα τρακτέρ και υπέσχετο ότι όταν έρθει στην εξουσία, θα εφαρμόσει άλλη πολιτική, θα διασφαλίσει για πολλά χρόνια το εισόδημα των αγροτών και θα δώσει προσωπικές μάχες στην Ε.Ε. για να το πετύχει. Κομματικά στελέχη περιδιάβαιναν τους κάμπους κι έταζαν λαγούς με πετραχήλια, χωρίς ν' αγγίζουν τα σοβαρά προβλήματα των αγροτών και υπέσχοντο χωρίς αντίκρισμα, εν όσω γνώριζαν, ότι η ελληνική γεωργία είναι δέσμια των κανονισμών και των αποφάσεων της Ε.Ε. Κάθε δέσμευση εκτός κοινοτικού πλαισίου ήταν εμπαιγμός.
Ο κ. Χατζηγάκης τότε είχε σταλεί ως βουλευτής της αντιπολίτευσης στους αγρότες των μπλόκων εις ένδειξιν συμπαράστασης, φωτογραφιζόμενος μ' αυτούς πάνω στα τρακτέρ και δίδοντας υποσχέσεις για δίκαιη κατανομή των επιδοτήσεων με το σύνθημα "όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά". Τώρα τα 'φερε η μοίρα έτσι, ώστε ο ίδιος ως υπουργός Γεωργίας επιφορτίζεται να βρει λύσεις γι' αυτό το ακανθώδες αγροτικό πρόβλημα υπό την χλεύη των αποδοκιμασιών από κυβερνητικά στελέχη αυτών των αντικοινωνικών μορφών κινητοποιήσεων. Γύρισε μπούμερανγκ η απόπειρα πλήξεως των αντιπάλων του.
Οι αγρότες, ευρισκόμενοι υπό συμπίεση στο κόστος παραγωγής που αυξάνεται και στους μεσάζοντες, που τους απομυζούν, ουδόλως ενδιαφέρονται για την ορκωμοσία του Ομπάμα, ή αν ο κ. Καραμανλής προγραμματίζει από τώρα, να φωτογραφηθεί μαζί του. Θέλουν να τους δοθεί εξήγηση γιατί σκοτώνονται να παράγουν προϊόντα, οι τιμές των οποίων είναι εξευτελιστικές και παρουσιάζουν μεγάλο άνοιγμα. Γιατί το στάρι πέρυσι το 'δωσαν 0,30 στο κιλό και φέτος 0,17 ευρώ, το λάδι 3 ευρώ το κιλό και φέτος 1,80 ευρώ, το βαμβάκι, 0,35 ευρώ το κιλό και φέτος 0,17 ευρώ, το καλαμπόκι 0,26 ευρώ το κιλό και φέτος 0,11 ευρώ. Για άλλες δενδροκαλλιέργειες και οπωροκηπευτικά ας μην κάνουμε κουβέντα πώς και γιατί οι τιμές "απ' το χωράφι στο ράφι" έχουν τεράστια διαφορά.
Η διάθεση κονδυλίων δίκην ενισχύσεων είναι ένα είδος πυροσβεστικών παρεμβάσεων. Του χρόνου, εάν επαναληφθούν οι κινητοποιήσεις, θα εξαναγκασθεί το κράτος να ξαναδώσει λεφτά; Μέχρι πότε θα επαιτούμε απ' τον κορβανά της Ε.Ε.; Μήπως το ενδιαφέρον για τους αγρότες είναι επιφανειακό, να κλείσουν μερικά στόματα μέχρι τις εκλογές και οι κυβερνώντες περί άλλα τυρβάζουν; Διότι νοιάζονται για τα υπερεθνικά μονοπώλια του παρασιτικού κεφαλαίου, που έχει αλλάξει την αγροτική οικονομία με προδιαγραφές επιχειρηματικών συμφερόντων. Εκεί φθάσαμε. Η παγκοσμιοποίηση έχει προχωρήσει τόσο, ώστε να φτιάχνει κατηγορίες ανθρώπων χειραγωγούμενους απ' τους ολίγους.
Χρήστος Πλέσσας από τα ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ
