Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των κοινωνιολόγων, ο όρος συνείδηση υποδηλώνει την αίσθηση που έχει το άτομο σε ό,τι αφορά την ίδια τη συμπεριφορά του, τις ποιότητες του καλού και του κακού που εκδηλώνει αυτή η συμπεριφορά και τι συνεπάγεται μια τέτοια συμπεριφορά.
Ο Ε. Π. Παπανούτσος ( Ηθική, Γ΄ έκδοση, Ικαρος, 1979, σελίδα 273) παρατηρεί ότι «η ηθική συνείδηση προϋποθέτει την ψυχολογική συνείδηση, είναι όμως κάτι περισσότερο. Είναι ένας ανώτερος βαθμός συνειδησιακής υπάρξεως και μια ξεχωριστή, θα λέγαμε, ποιότητα».Οι διοικούντες μάς έβαλαν πρόσφατα σε συνειδησιακά διλήμματα. Εδώ και κάποιες ημέρες το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών βομβαρδίζει την ελληνική κοινωνία με μια πολυδάπανη εκστρατεία με καταχωρίσεις στην τηλεόραση και στις εφημερίδες και ακόμη με τεράστιες αφίσες στους πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας. Καλεί τους έλληνες πολίτες να αποκτήσουν φορολογική συνείδηση διότι αυτή η συνείδηση είναι και κοινωνική συνείδηση. Κουβέντες βαριές, διότι αν αυτή η προτροπή ερμηνευθεί με κάποια ευρύτητα μπορεί να εκληφθεί ότι όσοι δεν έχουν φορολογική συνείδηση στερούνται και κοινωνική συνείδηση. Ε, δεν είναι έτσι τα πράγματα! Αυτό αποτελεί επιπόλαια αντιμετώπιση μιας κατάστασης για την οποία άλλοι ευθύνονται.
Περισσότερα...
