Για να μπορέσουμε να διαχωρίσουμε σωστά τα πράγματα,πρέπει να είμαστε και ειλικρινείς με τον εαυτό μας.Θα πρέπει να διαχωρίσουμε τον συνδικαλισμό στο επάγγελμα μας σε δύο διαφορετικές αντικρουόμενες τάξεις.Τον συνδικαλισμό της τάξης των ‘αφεντικών’ λογιστών και την τάξη των εργαζομένων λογιστών.
Η πρώτη απαρτίζεται από τους λογιστές,ελεύθερους επαγγελματίες και η δεύτερη από τους μισθωτούς που παρέχουν εξηρτημένη εργασία στους πρώτους.
Σε ένα καλάθι προσπαθούμε να βάλουμε τον λύκο και το αρνί και να συνδικαλισθούν για τον κοινό σκοπό.Την εύρεση τροφής,την επιβίωση και την διαβίωση.
Ελα μου όμως ότι η τροφή είναι διαφορετική για τον καθένα,και μάλλιστα ο ένας αποτελεί ο ίδιος τροφή για τον άλλο!!!
Κυνικό το παράδειγμα αλλά εκπέμπει όλη την πραγματικότητα που επικρατεί σήμερα στον κλάδο μας.
Οι μισθωτοί λογιστές,δεν είναι τίποτε παραπάνω από έναν εργαζόμενο,που συνδικαλίζεται για να πετύχει καλλίτερες συνθήκες στον χώρο της εργασίας του και καλλίτερες αποδοχές για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στο μεγάλο κόστος που απαιτεί η συνήθης καθημερινή του ζωή.
Αντίθετα οι ελέυθεροι επαγγελματίες λογιστές συνδικαλίζονται και αυτοί μέν αλλά με πολύ διαφορετικό στόχο από τους μισθωτούς.
Σήμερα βλέπουμε ελάχιστους ελεύθερους επαγγελματίες λογιστές να συνδικαλίζονται.Οι λόγοι που ωθούν τους λογιστές στην αδιαφορία είναι:
1.Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σημερινός λογιστής με τις άρδην αλλαγές του φορολογικού μας συστήματος,ώστε να μην έχει τον ελάχιστο χρόνο να απασχοληθεί με τα συνδικαλιστικά.
2.Τα πολυπληθή συνδικαλιστικά όργανα,που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια μετά την βροχή,δημιούργηματα επιτηδείων ,που μέσα από αυτά προσπαθούν να περάσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες για αναγνώριση και ιδιοτέλεια.Κάτι που έχει γίνει ευρέως αντιληπτό από τους συναδέλφους με αποτέλεσμα να αηδιάζουν και να αδιαφορούν.Γνωρίζουμε σήμερα συνδικαλιστικές οργανώσεις λογιστών,που ιδρύθηκαν από διάφορους συναδέλφους όχι για να δημιουργήσουν και να εμπνεύσουν συνδικαλιστική σύμπνοια και επαγγελματική αλληλεγγύη,αλλά να δημιουργήσουν μελλοντικούς πελάτες των επιχειρήσεων τους η μέσω αυτών να προβληθούν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης με απώτερο σκοπό μια βουλευτική θέση η ένα αξίωμα.
Να γιατί αηδιάζει και απέχει ο μέσος Ελληνας ελεύθερος επαγγελματίας λογιστής.
Αντίθετα ο μισθωτός λογιστής,που είναι έξω από αυτά τα παιγνίδια,θα πρέπει να κρατήσει σταθερά τις θέσεις του στις επάλξεις του αγώνα για καλλίτερες συνθήκες εργασίας και αποδοχών.
