Οι γυναίκες παραμένουν μακριά από τα κέντρα αποφάσεων

Σε ανδρικά χέρια εξακολουθεί να βρίσκεται η λήψη αποφάσεων. Από το χώρο της πολιτικής μέχρι και τον επιχειρηματικό κόσμο. Πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης δείχνουν ότι, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει σε Ελλάδα και εξωτερικό προκειμένου να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών, η πρόοδος είναι περιορισμένη. Με την χώρα μας να κυνηγάει και εδώ τις εξελίξεις.

*Επιχειρήσεις. Οι γυναίκες αποτελούν το 45% του ευρωπαϊκού πληθυσμού και το 51% του εργατικού δυναμικού της Ε.Ε. Παρ' όλα αυτά, δύσκολα συναντιούνται σε διευθυντικές θέσεις επιχειρήσεων ανά την Ευρώπη. Τη στιγμή, μάλιστα, που πρόσφατη αμερικανική έρευνα σε εταιρείες του Fortune 500, που διοικούνται από γυναίκες, αποδεικνύει ότι «σκοράρουν» υψηλότερα σε βασικούς οικονομικούς δείκτες έναντι άλλων επιχειρήσεων της λίστας, που ανδροκρατούνται. Ο μέσος όρος των θηλυκών μάνατζερ πανευρωπαϊκά, ήταν πέρσι τον Νοέμβριο στο 28%. Αυτός είναι ίσως ο μοναδικός δείκτης οι οποίες η χώρα μας έχει καταφέρει να φτάσει τόσο κοντά στα ευρωπαϊκά επίπεδα. Στην Ελλάδα, οι γυναίκες αποτελούν το 27% των μάνατζερ. Ωστόσο, εξακολουθούμε να απέχουμε από χώρες όπως η Γαλλία (38%), η Πολωνία (36%), το Ηνωμένο Βασίλειο (34%) η Ισπανία (επίσης 34%).

Αν όμως εξετάσουμε τη συμμετοχή των γυναικών στο «τιμόνι» των μεγαλύτερων εισηγμένων εταιρειών ανά χώρα, (πρόεδροι δ.σ.), το ποσοστό πέφτει στο 4%. Στη χώρα μας είναι στο μηδέν. Τόσο στην Ελλάδα όσο και πανευρωπαϊκά (κατά μέσο όρο) η εκπροσώπηση των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των μεγαλύτερων εισηγμένων είναι στο 11%.

*Κοινοβούλια. Το 1995, οι γυναίκες αποτελούσαν μόνο το 10% των βουλευτών παγκοσμίως. Δεκατρία χρόνια αργότερα, το 2007, το ποσοστό αυτό ανέβηκε μόλις στο 17%. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η κατάσταση ήταν πέρσι κάπως καλύτερη. Η εκπροσώπηση των γυναικών στα εθνικά κοινοβούλια έφτασε στο 24%. Βέβαια, το ποσοστό αυτό εξακολουθεί να υπολείπεται της λεγόμενης κρίσιμης μάζας του 30% (τουλάχιστον) που εξασφαλίζει στο ασθενές φύλο τη δυνατότητα ικανής επιρροής στα πολιτικά δρώμενα. Στην Ελλάδα, μόνο το 14% της Βουλής είναι γένους θηλυκού. Ενα από τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη των 27. Πανευρωπαϊκά, η πρώτη γυναίκα πρόεδρος Κοινοβουλίου εκλέχθηκε το 1927 στην Αυστρία. Στην Ελλάδα, αυτό πραγματοοιήθηκε μόλις λίγα χρόνια πριν, το 2004.

Προτελευταίοι στην Ευρώπη

*Κυβερνήσεις. Μόνο το 24% των υπουργών στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήταν (πέρσι) γένους θηλυκού. Στη χώρα μας το ποσοστό ήταν στο 6%. Το δεύτερο χαμηλότερο (μετά τη Ρουμανία) πανευρωπαϊκά. Επίσης, μόνο οχτώ χώρες από τα 27 κράτη-μέλη έχουν έστω μία φορά στην ιστορία τους αναδείξει γυναίκα πρωθυπουργό.

*Κεντρικές τράπεζες. Στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. η παρουσία των γυναικών σε υψηλά ιστάμενες θέσεις εθνικών κεντρικών τραπεζών, είναι στο 15% κατά μέσο όρο. Βέβαια η χώρα μας μαζί με άλλες έξι (Τσεχία, Γερμανία, Ιταλία, Κύπρο, Πορτογαλία και Σλοβενία) δεν έχουν ούτε ένα στέλεχος γένους θηλυκού. Σε επίπεδο επικεφαλής των Κεντρικών Τραπεζών, γυναίκα καμία, πανευρωπαϊκά.

*Δημόσια διοίκηση. Εδώ η κατάσταση φαίνεται κάπως καλύτερη, καθώς οι γυναίκες αποτελούν το 34% των δημόσιων υπαλλήλων που κατάφεραν να φτάσουν στο υψηλότερο ιεραρχικό κλιμάκιο (διευθυντές υπηρεσίας κ.λπ.).

Ωστόσο, σε χώρες όπως οι Σλοβενία, Λετονία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία και Σουηδία, το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 40%. Στην γειτονική Βουλγαρία μάλιστα είναι στο 51%.

*Ανώτατα δικαστήρια. Μόνο τρία από τα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν γυναίκα πρόεδρο στο ανώτατο δικαστήριό τους: η Τσεχία, η Αυστρία και η Φιλανδία. Δηλαδή ποσοστό 11% κατά μέσο όρο. Αν εξετάσουμε την αντιπροσώπευση του ασθενούς φύλου μεταξύ των μελών των ανώτατων δικαστηρίων, ανεβαίνουμε στο 28% πανευρωπαϊκά. Στην Ελλάδα πέφτουμε δέκα ποσοστιαίες μονάδες παρακάτω (18%).