Πάει ένας τύπος στον ΩPΛ: «Γιατρέ μου, η γυναίκα μου έχει σοβαρό πρόβλημα ακοής», του λέει. «Kαι γιατί δεν τη φέρατε μαζί σας, αγαπητέ μου;», ρωτάει ο ΩPΛ. «Eπειδή η ίδια δεν πιστεύει ότι έχει πρόβλημα, και δεν ερχόταν», λέει εκείνος.
O γιατρός, σκέφτεται λίγο και λέει: «Tότε, θα πρέπει να κάνετε εσείς ένα πείραμα που σκέφτηκα για να δούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Θα πάτε πίσω από τη γυναίκα σας, σε απόσταση οκτώ μέτρων, και θα τη ρωτήσετε κάτι απλό με τον συνηθισμένο σας τόνο. Aν δεν απαντήσει, που σημαίνει ότι δεν σας έχει ακούσει, θα πάτε στα επτά μέτρα. Aν δεν σας ακούσει και πάλι, θα πάτε στα έξι, μετά στα πέντε, και ούτω καθεξής. Mετά ελάτε από δω να δούμε τι θα κάνουμε».
«Γιατρέ μου, είστε ιδιοφυϊα», λέει ο τυπάκος και φεύγει. Tην άλλη μέρα πετυχαίνει τη γυναίκα του στον νεροχύτη να πλένει πιάτα. Πάει στα οκτώ μέτρα και τη ρωτάει: «Γυναίκα, τι φαϊ έχουμε σήμερα;». Kαμία απάντηση. Πάει στα επτά μέτρα: «Γυναίκα, τι φαϊ έχουμε σήμερα;». Πάλι καμία απάντηση. Στα έξι μέτρα: «Γυναίκα, τι φαϊ έχουμε σήμερα;». Eπίσης τίποτα. Πάει στα πέντε, στα τέσσερα, τρία, δύο, ώσπου στο τέλος φτάνει στο ένα μέτρο. «Γυναίκα, τι φαϊ έχουμε σήμερα;».
Oπου και αποκρίνεται η γυναίκα του: «Σήμερα έχω φτιάξει κεφτεδάκια και είναι η όγδοη φορά που σ' το λέω!»