Άχ ρε άτιμη...κενωνία…
Γιατί ενόχλησες και κυνήγησες δυο εποχούμενα και ερωτευμένα πιτσουνάκια;
Γιατί τα κυνήγησες πριν προλάβουν να πετάξουν από το αυτοκίνητό τους τα άδεια κουτάκια των αναψυκτικών της ...coca που απολάμβαναν;
Γιατί ρε κενωνία τρομοκράτησες τον κουλτουριάρη φιλόσοφο και μεγάλο τραγουδοποιό;
Κι' αν ρε κενωνία θυμώσει, ποιός θα γράφει στο εξής άσματα του τύπου "τα πρόστυχα τα μαύρα τα εσώρουχά σου";
Εμείς με τι άσματα πλέον θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας;
Γιατί ρε κενωνία ενόχλησες την κυρά, (λάθος κυρία ήθελα να που..), του "περάστε να ξεφτιλιστείτε επί κομίστρω";
Κάνε και μια εξαίρεση ρε άτιμη κενωνία.
Κυνήγα άμα θέλεις εμάς τα ανθρωπάκια.
Άσε όμως στην ησυχία τους τα εγχώρια παρα..δ(ή)γματα προς μίμηση.
Δεν έμαθες ότι είναι υπεράνω νόμων;
Και που παραβίασαν τον Κ.Ο.Κ(α. εδώ θα βρίσω και θα μαλώσω!).
Ντά ντά, κακιά Αστυνομία μας.
Δεν σέβεσαι τίποτε.
Ούτε την ανεμελιά του έρωτα.
Ούτε τις ηδονιστικές απολαύσεις.
Ούτε και την παιδική αθωότητα.
Ντά ντα!!!...
