ΣΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ φαίνεται ότι θα ρίξει το μπαλάκι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη λήψη πρόσθετων μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. «Ολοι μαζί και ο καθένας χώρια» θα είναι οι υποδείξεις του Μπαρόζο, ο οποίος μάλιστα δεν είναι διατεθειμένος να αναμιχθεί στο θέμα μείωσης του ΦΠΑ. Η μείωσή του κατά 2,5 μονάδες, στο 15% από τον Γκόρντον Μπράουν, ξεσήκωσε, ούτως ή άλλως, Γαλλία και Γερμανία, που ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσουν τη Βρετανία.
ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ τα μάτια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως προς την πιστή εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, τουλάχιστον για μία διετία, προσφέροντας ίσως κάποια ανάσα στις κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και την ελληνική, να πάρουν μέτρα ανακούφισης κατά παρέκκλιση των περιορισμών για το έλλειμμα. Αλλο τι θα κάνουν αυτές. Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ως καλός ισορροπιστής, που μάχεται για την ανανέωση της θητείας του, προτείνει να αφιερώσει κάθε μέλος το 1% του ΑΕΠ του, δηλαδή συνολικά κάπου 130 δισ. ευρώ, για την αντιμετώπιση της κρίσης, αφήνοντας στις κυβερνήσεις την ευχέρεια να ορίσουν πού θα πάνε οι πόροι αυτοί.
ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΕΣ στη λογική της «προσφοράς» του ιδιωτικού τομέα και στην ανάγκη για συναίνεση των οργάνων της Ε.Ε., οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δείχνουν ότι δεν έχουν τη βούληση για ένα ουσιαστικό πρόγραμμα για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και για αποτροπή της επιδείνωσης της ανεργίας και της φτώχειας και στρέφουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους προς την ενίσχυση των τραπεζών και των μεγάλων βιομηχανιών που κλονίζονται, μιμούμενες ουσιαστικά το παράδειγμα των ΗΠΑ.
ΕΞΑΙΡΕΣΗ σ' αυτό αποτελεί η Ισπανία, όπου ο Θαπατέρο ρίχνει το βάρος του για την ανακούφιση των δανειοληπτών (εργαζομένων και συνταξιούχων με οικογένεια) και καθιερώνει σημαντικά κίνητρα για να απορροφήσουν οι επιχειρήσεις ανέργους, αλλά και η Βρετανία, όπου ανακοινώθηκε αύξηση των δημοσίων δαπανών και της φορολογικής κλίμακας για τα άνω των 180.000 ευρώ εισοδήματα.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το τι συμβαίνει στην πράξη, γεγονός είναι ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός στην Ευρώπη για το τι μέλλει γενέσθαι. Καταστρώνονται σχέδια και σενάρια, γίνονται συζητήσεις, λαμβάνονται και αποφάσεις.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ η κυβέρνηση θεωρεί επαρκές μέτρο το σχέδιο με τα 28 δισ. για τις τράπεζες. Πέραν αυτού, ουδέν. Μιλά για το γλίσχρο επίδομα θέρμανσης και το ασθενές Ταμείο Κατά της Φτώχειας που είχαν ανακοινωθεί πολύ πριν προκύψει η διεθνής κρίση. Αντίθετα, μειώνει τις κοινωνικές δαπάνες, περιορίζει τις δημόσιες επενδύσεις και αυξάνει τους φόρους κατά 7,1 δισ. ευρώ για το 2009. Αποφεύγει τη δημόσια συζήτηση για τον τρόπο να αποφευχθεί η ύφεση, αλλά έτσι την υποθάλπει, αφήνοντας τους πολίτες ανυπεράσπιστους να τα βγάλουν πέρα μόνοι.
ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ τα μάτια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως προς την πιστή εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, τουλάχιστον για μία διετία, προσφέροντας ίσως κάποια ανάσα στις κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και την ελληνική, να πάρουν μέτρα ανακούφισης κατά παρέκκλιση των περιορισμών για το έλλειμμα. Αλλο τι θα κάνουν αυτές. Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ως καλός ισορροπιστής, που μάχεται για την ανανέωση της θητείας του, προτείνει να αφιερώσει κάθε μέλος το 1% του ΑΕΠ του, δηλαδή συνολικά κάπου 130 δισ. ευρώ, για την αντιμετώπιση της κρίσης, αφήνοντας στις κυβερνήσεις την ευχέρεια να ορίσουν πού θα πάνε οι πόροι αυτοί.
ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΕΣ στη λογική της «προσφοράς» του ιδιωτικού τομέα και στην ανάγκη για συναίνεση των οργάνων της Ε.Ε., οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δείχνουν ότι δεν έχουν τη βούληση για ένα ουσιαστικό πρόγραμμα για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και για αποτροπή της επιδείνωσης της ανεργίας και της φτώχειας και στρέφουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους προς την ενίσχυση των τραπεζών και των μεγάλων βιομηχανιών που κλονίζονται, μιμούμενες ουσιαστικά το παράδειγμα των ΗΠΑ.
ΕΞΑΙΡΕΣΗ σ' αυτό αποτελεί η Ισπανία, όπου ο Θαπατέρο ρίχνει το βάρος του για την ανακούφιση των δανειοληπτών (εργαζομένων και συνταξιούχων με οικογένεια) και καθιερώνει σημαντικά κίνητρα για να απορροφήσουν οι επιχειρήσεις ανέργους, αλλά και η Βρετανία, όπου ανακοινώθηκε αύξηση των δημοσίων δαπανών και της φορολογικής κλίμακας για τα άνω των 180.000 ευρώ εισοδήματα.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το τι συμβαίνει στην πράξη, γεγονός είναι ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός στην Ευρώπη για το τι μέλλει γενέσθαι. Καταστρώνονται σχέδια και σενάρια, γίνονται συζητήσεις, λαμβάνονται και αποφάσεις.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ η κυβέρνηση θεωρεί επαρκές μέτρο το σχέδιο με τα 28 δισ. για τις τράπεζες. Πέραν αυτού, ουδέν. Μιλά για το γλίσχρο επίδομα θέρμανσης και το ασθενές Ταμείο Κατά της Φτώχειας που είχαν ανακοινωθεί πολύ πριν προκύψει η διεθνής κρίση. Αντίθετα, μειώνει τις κοινωνικές δαπάνες, περιορίζει τις δημόσιες επενδύσεις και αυξάνει τους φόρους κατά 7,1 δισ. ευρώ για το 2009. Αποφεύγει τη δημόσια συζήτηση για τον τρόπο να αποφευχθεί η ύφεση, αλλά έτσι την υποθάλπει, αφήνοντας τους πολίτες ανυπεράσπιστους να τα βγάλουν πέρα μόνοι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/11/2008
