4 Ιαν 2010

H ουτοπία με τις "αποδείξεις" του Υ.Ο

Γράφει:

Μ.ΣΙΟΥΜΗΣ

Οικονομολόγος

Να βάλουμε λιγάκι τα πράγματα σε μια σειρά?

Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα τι επιδιώκει δηλαδή αυτή η ιστορία με τις αποδείξεις.

1)Επιδιώκει να «τεκμηριώσει» το αφορολόγητο ή την έκπτωση του μισθωτού ή του συνταξιούχου ή του μικροειδοδηματία;

2)Επιδιώκει να «ελέγξει» τις πωλήσεις των εμπόρων και των επαγγελματιών. Να εξαναγκάσει δηλαδή τον ψιλικατζή της γειτονιάς να κόβει απόδειξη για 1 ευρώ πασατέμπο που θα αγοράσω και για μια μπύρα;

3)Να εξαναγκάσει τον Μήτσο τον υδραυλικό και το Θανάση τον ηλεκτρολόγο να εκδώσει ΑΠΥ για την επισκευή που θα μου κάνει;

Υποθέτω και τα τρία.

Ας αρχίσουμε από το τρίτο.

Πόσο δύσκολο είναι να θεσπίσει ένα κατώτερο τεκμαρτό εισόδημα γι'αυτές τις κατηγορίες επαγγελμάτων, σε συνδυασμό πάντα με τις αγορές και την απασχόληση προσωπικού ή το μέγεθος των εγκαταστάσεων.

Το κατώτερο τεκμαρτό θα είναι η προϋπόθεση για να διατηρεί την επαγγελματική του ιδιότητα (θεώρηση βιβλίων), ή ακύρωση σε περίπτωση που δεν το καλύπτει (εσκεμμένη παύση εργασιών)

Με βάσει το κατώτερο αυτό τεκμαρτό εισόδημα θα προσδιορίζεται και ο ΦΠΑ που θα υποχρεούται να καταβάλει και ο ΦΕ.

Πάμε στην δεύτερη περίπτωση.

Με βάσει τις αποδείξεις θα προσδιορίζεται το αφορολόγητο ποσό των φορολογουμένων.

Ας μην κρυβόμαστε. Ή μάλλον ας μην εθελοτυφλούμε.

Πρώτον. Οι αποδείξει είναι αθεώρητες. Με μόνο κριτήριο τον ΑΦΜ του πωλητή, την ημερομηνία και το ποσόν που λέει ότι θα ζητάει δεν υπάρχει στην ουσία κανένας έλεγχος.

Διότι σε καταστήματα με λίγα είδη αλλά μεγάλους τζίρους, σήμερα, εκδίδονται εκατοντάδες ή και χιλιάδες αποδείξεις την ημέρα με το ίδιο ποσό.

Τι θα κάνει λοιπόν το σύστημα, αν ένας κακός φορολογούμενος, κοπιάρει μια απόδειξη και βάλει το φωτοαντίγραφο στην δήλωσή του?

Θα ελέγξει το σύστημα άν ο Κοντραφούρης τις 5/5/10 εξέδωσε 786 αποδείξεις των 200 € και στις δηλώσεις βρέθηκαν 789?. Ε και? Τι θα κάνει? Θα κάνει έλεγχο με laser σε όλες τις δηλώσεις και στα τσουβαλάκια των αποδείξεων να δει ποια είναι γνήσια και ποια φωτοαντίγραφο?

ΜΕ ΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΚΥΡΙΟΙ? Και ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ?

Ας προσδιορίσουν μια εκλογικευμένη έκπτωση με βάση συγκεκριμένες δαπάνες, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, και ας ξεχάσουν τα τσουβαλάκια με τις αποδείξεις, από τα ψιλικατζίδικα και τους φούρνους.

Πάμε στην πρώτο στόχο. Τον έλεγχο των επαγγελματιών – εμπόρων για το αν δηλώνουν τις πωλήσεις και αν αποδίδουν ΦΠΑ. Και ΦΕ

Στην κατηγορία αυτή ο λαιμός της μπουκάλας είναι οι Αγορές.

Το να γίνει πλασματική διακίνηση από τον παραγωγό-βιομηχανία ή χονδρέμπορο ή εισαγωγέα προς τον έμπορο, σίγουρα είναι πολύ πιο δύσκολο και ο νόμος είναι εξουθενωτικός

Εν πάσει περιπτώσει άς ρίξει το βάρος εκεί.

Το να μην καταχωρηθεί η αγορά…. Καραδοκεί το ΚΕΠΥΟ…

Δεδομένης λοιπόν της επαρκούς πληροφόρησης των αγορών, ας θεσπίσει ένα ποσοστό (με διάφορα κριτήρια – Γεωγραφική ζώνη-αριθμός απασχολουμένων κλπ) κατά κατηγορία επαγγέλματος και ας εισπράξει και το ΦΠΑ και τον ΦΕ με βάσει τις τεκμαρτές αυτές πωλήσεις.

Αντί λοιπόν να κυνηγούμε μάγισσες στα… τσουβαλάκια του φακίρη, ας εκλογικέψουμε το σύστημα…..

Και όπως είπα και πιο πάνω και αν ακόμα το σύστημα ήταν εφαρμόσιμο (που δεν είναι) το κόστος και ο χρόνος ελέγχου είναι σίγουρα παραπάνω από απαγορευτικά

Τέλος πάντων δεν επιδιώκω με το παρόν να «στήσω» τον φορολογικό νόμο, αλλά εκτιμώ ότι είναι περισσότερο «πραγματικές» και «βατές» οι κατευθύνσεις που μνημονεύω. Και σίγουρα δεν είναι μόνον αυτές.