Ηταν κάποτε τρεις φίλοι. Ο ένας πιο ηλίθιος από τον άλλο. Μια μέρα πέθαναν και οι τρεις και πήγαν στο παράδεισο. Στην είσοδο τους συναντάει ο Αγιος Πέτρος και τους λέει:
- Καλώς ήλθατε παιδιά μου. Να σας εξηγήσω λίγο πριν μπείτε πώς λειτουργούν τα πράγματα εδώ πάνω. Ο καθένας σας έχει ένα ρολόι του οποίου οι δείκτες γυρίζουν τόσο γρήγορα όσο η βλακεία που σας δέρνει. Σύμφωνοι;
- Σύμφωνοι, Αγιε Πέτρο,αναφώνησαν και οι τρεις.
- Πολύ ωραία, είπε ο Αγιος Πέτρος. Παμε λοιπον να σας τα δείξω.
Δείχνει ο Αγιος Πέτρος το ρολόι στον πρώτο. Οι δείκτες γύριζαν δυο φορες πιο γρήγορα απο το κανονικό. Υστερα δειχνει στον δεύτερο το ρολόι του. Οι δείκτες του γυρνούσαν τρεις φορές πιο γρήγορα απο το κανονικό. Ο τρίτος όμως, ο πιο ηλίθιος, δεν έβλεπε πουθενα το ρολόι του και όλο απορία ρωτάει:
- Μα που είναι το δικό μου ρολόι, Αγιε Πέτρο;
- Α,το δικό σου τέκνο μου το πήρε ο Θεός σου για ανεμιστήρα.