Nα είσαι σύζυγος αθηναίου πολίτη δεν ήταν και φοβερό προνόμιο στην κλασική Αθήνα. Οι ευυπόληπτες Αθηναίες ζούσαν υπό συνθήκες περιορισμού ώστε να μην μπορούν να τις δουν άνδρες που δεν ήταν στενοί συγγενείς τους, ενώ η συμμετοχή τους σε δημόσιες εκδηλώσεις περιοριζόταν στις κηδείες. Η ενδυμασία τους επίσης χρησίμευε στο να τις αποκρύπτει από τα βλέμματα ξένων ανθρώπων, ήταν απλή, από μαλλί και λινάρι, σε ιωνικό ή δωρικό ρυθμό. Η γενετήσια συμπεριφορά τους ρυθμιζόταν από νόμους, οι περισσότεροι των οποίων αποδίδονταν στον Σόλωνα που ο ίδιος ήταν ομοφυλόφιλος. Η συνουσία τρεις φορές τον μήνα κρινόταν αρκετή ως εκδήλωση ερωτικής προσοχής για «καλές» συζύγους αθηναίων πολιτών. Αν ο σύζυγος δεν έλειπε σε κάποια εκστρατεία ή δεν απολάμβανε την παρέα των ομοτίμων του σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ο νόμος τού επέτρεπε να συνουσιάζεται με πόρνες, ενώ υπήρχαν και οι δούλες διαθέσιμες στους κυρίους και στους φίλους των κυρίων τους για ερωτική ευχαρίστηση. Δικαιούμαστε λοιπόν να πιστεύουμε ότι οι γενετήσιες εμπειρίες της πλειονότητας των αθηναίων γυναικών δεν ήταν ικανοποιητικές, καταλήγει η συγγραφέας Σάρα Πόμεροϊ. Μήπως έκαναν και τίποτε άλλο; Δεν μπορούμε να ξέρουμε, αφού κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί τους.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
