Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ αυτή σηματοδοτεί την έξοδο χιλιάδων πολιτών προς τους τόπους παραθερισμού. Λίγες ή πολλές μέρες διακοπών προσφέρουν στους εργαζομένους και τους απομάχους της εργασίας μια ανάπαυλα από τις καθημερινές σκοτούρες, που δεν είναι και λίγες.
ΕΙΝΑΙ οι διακοπές μια ευκαιρία για να ξεκουραστούν οι πολίτες και να απολαύσουν, στο μέτρο του εφικτού, την αλλαγή του περιβάλλοντός τους, μια φυγή από τα πολύβουα και αγχώδη αστικά κέντρα, από τις πιέσεις με τα δάνεια, τις κάρτες, τις υποχρεώσεις τους.
ΒΑΛΛΟΝΤΑΙ οι πολίτες από την κυβερνητική οικονομική πολιτική. Μικρές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, με τα επιτόκια να αποτελούν πλέον βρόχο για τους πάσης φύσεως δανειολήπτες, ακρίβεια που καθιστά κυρίως την Αθήνα ανταγωνίστρια της... Ν. Υόρκης, με τον πραγματικό πληθωρισμό να υπερβαίνει κατά πολύ τον επίσημο, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι πιέζονται και καταπιέζονται.
ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ αυτές της σχόλης εμφανίζεται εντονότερη και η αισχροκέρδεια. Χαρακτηριστικό της αγοράς τα τελευταία χρόνια, παίρνει καλπάζουσα μορφή στη διάρκεια των θερινών διακοπών, οπότε αμβλύνεται ακόμη πιο πολύ η εγρήγορση των διωκτικών αρχών και υπηρεσιών, που κι αυτές υπολειτουργούν λόγω της περιόδου!
Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Ελλάδα αποτελεί τελικά παράδειγμα προς αποφυγήν. Οι τόποι παραθερισμού μεταβάλλονται σε χρυσωρυχεία για τους ασυνείδητους επιχειρηματίες που επιδιώκουν το μεγαλύτερο κέρδος στον μικρότερο δυνατό χρόνο. Κυνηγούν, κατά το κοινώς λεγόμενον, «τον μήνα που τρέφει τους έντεκα» και κοστολογούν τις υπηρεσίες τους όπως τους συμφέρει.
Η ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ στο φόρτε της, όπως και η αδυναμία της πολιτείας να την πατάξει. Τρανταχτό παράδειγμα, η τιμή της βενζίνης. Ενώ το πετρέλαιο πέφτει διεθνώς, η βενζίνη στην Ελλάδα, κυρίως μάλιστα στα νησιά και τους λοιπούς παραθεριστικούς προορισμούς, σπάει τα ρεκόρ, όσες συσκέψεις καλής θελήσεως με τους εμπλεκομένους και αν συγκαλεί ο αρμόδιος υπουργός.
Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ φθάνει συχνά και στην εγκληματική συμπεριφορά, όπως πρόσφατα, με το τραγικό περιστατικό στη Μύκονο. Υπάρχουν και η Κρήτη, η Ρόδος, η Κέρκυρα, όπου επίσης σημειώνονται σοβαρά επεισόδια που προσβάλλουν και τους Ελληνες κατοίκους, αλλά και δυσφημούν τη χώρα στο εξωτερικό.
ΥΠΑΡΧΕΙ άραγε τουριστική πολιτική; Ο λαλίστατος υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, ο οποίος δεν αφήνει ευκαιρία εδώ και στο εξωτερικό να αναβαθμίζει την Ελλάδα σε ομφαλό τού διεθνούς τουρισμού, αδυνατεί να επιβάλει πολιτική που θα εξασφάλιζε συνθήκες άνεσης και για τον Ελληνα επισκέπτη, αλλά και για τον ξένο, ο οποίος, επιπλέον, μεταφέρει στον τόπο του τις εμπειρίες που αποκτά στην Ελλάδα.
Ο ΗΛΙΟΣ, η θάλασσα και η φιλοξενία, που υποτίθεται ότι μας χαρακτηρίζει, ακυρώνονται εν τέλει από το αλαλούμ που επικρατεί στην πράξη, από τη δυσχέρεια στη συνεργασία των αρμόδιων υπουργείων να επιβάλουν έναν κώδικα συμπεριφοράς σ' εκείνους που κατά σύστημα ασχημονούν σε βάρος των πολιτών, για να πλουτίσουν γρήγορα και ατιμώρητο.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΕΙΝΑΙ οι διακοπές μια ευκαιρία για να ξεκουραστούν οι πολίτες και να απολαύσουν, στο μέτρο του εφικτού, την αλλαγή του περιβάλλοντός τους, μια φυγή από τα πολύβουα και αγχώδη αστικά κέντρα, από τις πιέσεις με τα δάνεια, τις κάρτες, τις υποχρεώσεις τους.
ΒΑΛΛΟΝΤΑΙ οι πολίτες από την κυβερνητική οικονομική πολιτική. Μικρές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, με τα επιτόκια να αποτελούν πλέον βρόχο για τους πάσης φύσεως δανειολήπτες, ακρίβεια που καθιστά κυρίως την Αθήνα ανταγωνίστρια της... Ν. Υόρκης, με τον πραγματικό πληθωρισμό να υπερβαίνει κατά πολύ τον επίσημο, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι πιέζονται και καταπιέζονται.
ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ αυτές της σχόλης εμφανίζεται εντονότερη και η αισχροκέρδεια. Χαρακτηριστικό της αγοράς τα τελευταία χρόνια, παίρνει καλπάζουσα μορφή στη διάρκεια των θερινών διακοπών, οπότε αμβλύνεται ακόμη πιο πολύ η εγρήγορση των διωκτικών αρχών και υπηρεσιών, που κι αυτές υπολειτουργούν λόγω της περιόδου!
Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Ελλάδα αποτελεί τελικά παράδειγμα προς αποφυγήν. Οι τόποι παραθερισμού μεταβάλλονται σε χρυσωρυχεία για τους ασυνείδητους επιχειρηματίες που επιδιώκουν το μεγαλύτερο κέρδος στον μικρότερο δυνατό χρόνο. Κυνηγούν, κατά το κοινώς λεγόμενον, «τον μήνα που τρέφει τους έντεκα» και κοστολογούν τις υπηρεσίες τους όπως τους συμφέρει.
Η ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ στο φόρτε της, όπως και η αδυναμία της πολιτείας να την πατάξει. Τρανταχτό παράδειγμα, η τιμή της βενζίνης. Ενώ το πετρέλαιο πέφτει διεθνώς, η βενζίνη στην Ελλάδα, κυρίως μάλιστα στα νησιά και τους λοιπούς παραθεριστικούς προορισμούς, σπάει τα ρεκόρ, όσες συσκέψεις καλής θελήσεως με τους εμπλεκομένους και αν συγκαλεί ο αρμόδιος υπουργός.
Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ φθάνει συχνά και στην εγκληματική συμπεριφορά, όπως πρόσφατα, με το τραγικό περιστατικό στη Μύκονο. Υπάρχουν και η Κρήτη, η Ρόδος, η Κέρκυρα, όπου επίσης σημειώνονται σοβαρά επεισόδια που προσβάλλουν και τους Ελληνες κατοίκους, αλλά και δυσφημούν τη χώρα στο εξωτερικό.
ΥΠΑΡΧΕΙ άραγε τουριστική πολιτική; Ο λαλίστατος υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, ο οποίος δεν αφήνει ευκαιρία εδώ και στο εξωτερικό να αναβαθμίζει την Ελλάδα σε ομφαλό τού διεθνούς τουρισμού, αδυνατεί να επιβάλει πολιτική που θα εξασφάλιζε συνθήκες άνεσης και για τον Ελληνα επισκέπτη, αλλά και για τον ξένο, ο οποίος, επιπλέον, μεταφέρει στον τόπο του τις εμπειρίες που αποκτά στην Ελλάδα.
Ο ΗΛΙΟΣ, η θάλασσα και η φιλοξενία, που υποτίθεται ότι μας χαρακτηρίζει, ακυρώνονται εν τέλει από το αλαλούμ που επικρατεί στην πράξη, από τη δυσχέρεια στη συνεργασία των αρμόδιων υπουργείων να επιβάλουν έναν κώδικα συμπεριφοράς σ' εκείνους που κατά σύστημα ασχημονούν σε βάρος των πολιτών, για να πλουτίσουν γρήγορα και ατιμώρητο.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
