Σε δύο τινά επέμενε το ρεπορτάζ μετά τον θανάσιμο ξυλοδαρμό του νεαρού Αυστραλού από μπράβους στη Μύκονο: πρώτον, ότι οι «επώνυμοι» που κατακλύζουν το νησί (και το «Σταρ») προβαίνουν σε ποικίλες παραβάσεις και, δεύτερον, ότι η αστυνομία, ακριβώς λόγω της «επωνυμίας», έχει επιλέξει την αποτελεσματική μέθοδο του «δεν γνωρίζω, δεν απαντώ». Μπα, τίποτε δεν ισχύει. Μα είναι δυνατόν να ατακτούν οι «επώνυμοι», λεφτάδες εκ κληρονομίας ή από αεριτζιδισμό ή και διά της νομίμου οδού (συμβαίνει κι αυτό ενίοτε), μεγαλοδικηγόροι, μεγαλογιατροί, αστεράκια της εφήμερης αθανασίας που προσφέρει το γυαλί και μεγαλοπολιτικοί που αν δεν δείξουν το σκαφάκι στη Μύκονο είναι σαν να μην τον αγόρασαν ποτέ; Εχετε ακούσει ποτέ για «επώνυμο» που πήρε άδεια από την πολεοδομία για τριάρι κι έχτισε βίλα πάνω στη θάλασσα ή σε υπό αναδάσωση περιοχή; Εχετε ακούσει για «επώνυμο» που έχει στη δούλεψή του αδήλωτους μετανάστες ή για «επώνυμους» που λαδώνουν, λαδώνονται, μιζάρουν και μιζάρονται; Εχετε ακούσει για «επώνυμους» που χρωστάνε στην εφορία ένα εκατομμύριο και κανονίζουν να τα πληρώσουν σε δόσεις των εκατό ευρώ, γιατί πρέπει να βάλουν τα λεφτά σους σε αναπτυξιακά έργα, για το καλό της πατρίδας; Εχετε ακούσει για «επώνυμους» που παρατάνε την επίσης επώνυμη κουρσάρα τους εκεί όπου απαγορεύεται, και ας υπάρχουν νόμιμες θέσεις άδειες, γιατί δίχως τη γλύκα του απαγορευμένου είναι σαν να μη διαθέτουν καμιά «επωνυμία»; Εχετε ακούσει για «επώνυμους» που αν τολμήσει κανείς αφελής αστυνομικός να ψελλίσει δυο λογάκια, «σας παρακαλώ, κύριε», του πετάνε ένα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε και ξέρεις πού πέφτει το Σουφλί;», κι ύστερα αμολάνε καταπάνω του τους φουσκωτούς τους, για να συνετίσουν τον αφελή;
Για τέτοιους αφελείς, αστυνομικούς, εφοριακούς, πολεοδόμους κ.λπ. έχουμε ακούσει. Αλλά ακούμε όλο και σπανιότερα. Γιατί κι αυτοί βάζουν μυαλό με τον καιρό. Τους βάζουν μυαλό, με το ζόρι, με το πες πες, οι ξεσκολισμένοι συνάδελφοί τους, οι μπασμένοι προϊστάμενοί τους, το «μετριοπαθές» συγγενολόι τους. «Πού πας να μπλέξεις, ρε πρόβατο; Ξέρεις ποιος είναι αυτός με την Πόρσε; Ξέρεις ποιος είναι αυτός που δέρνει δέκα διαιτητές τον χρόνο αλλά βγαίνει και δέκα φορές στα κανάλια και μιλάει για την “κρίση αξιών στον αθλητισμό”; Ξέρεις από πού είναι ο μπάρμπας του; Από την Κορώνη είναι, ρε πρόβατο. Κάτσε στ’ αυγά σου». Και κάθεται κι αυτός στ’ αυγά του. Και τα κλωσάμε όλοι μαζί. Τα αυγά της επώνυμης ανομίας και της ανοχής της, της μαγκιάς, του τραμπουκισμού, ενός μίνι φασισμού που, λόγω επωνυμίας βέβαια, δεν του αποδίδεται ποτέ τέτοιο βαρύ όνομα.
Tου Παντελη Μπουκαλα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
