Πριν από μισό αιώνα σχεδόν ο τότε Καραμανλής είχε αναρωτηθεί «ποιος κυβερνά αυτή η χώρα;», αδυνατώντας, υποτίθεται, να εξηγήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες είχε διαπραχθεί η δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη. Εκτοτε πολλοί εξωραϊσμοί έχουν επιχειρηθεί, αλλά κανένας τους δεν έχει τολμήσει ν αρνηθεί ότι το οργανωμένο παρακράτος των Γκοτζαμάνηδων και των Γιοσμάδων που δολοφόνησε τον Λαμπράκη υπήρξε δημιούργημα των κυβερνήσεών του.
Αυτές τις μέρες αντιμέτωπος με το ίδιο ερώτημα φαίνεται να βρέθηκε και ο σημερινός Καραμανλής, αποδεικνύοντας έτσι πως είναι μάλλον οικογενειακή τους συνήθεια η τάση ν αποδίδουν αλλού τις ευθύνες, τις οποίες ο λαός εμπιστεύτηκε σ' αυτούς. Μόνο που ο σημερινός Καραμανλής αποδεικνύεται ευρηματικότερος από τον θείο του. Αυτός, αν μη τι άλλο, βρήκε την απάντηση στη διαχρονική οικογενειακή απορία.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την ερμηνεία του για τους υπευθύνους των σκανδάλων, αυτοί που κυβερνούν τη χώρα δεν είναι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, αλλά κάποιοι θύλακοι της Δημόσιας Διοίκησης και κατά προτίμηση οι δημόσιοι υπάλληλοι που συνδέονται με υποθέσεις τις οποίες διαχειρίσθηκαν με σκανδαλώδη τρόπο ο Κ. Καραμανλής και οι συνεργάτες του.
Με βάση την ερμηνεία αυτή, οι εμπλεκόμενοι σε σκάνδαλα υπουργοί και υφυπουργοί δεν είναι παρά ένας εσμός ηλιθίων, οι οποίοι άκριτα υπέγραφαν και εξακολουθούν να υπογράφουν πράξεις και αποφάσεις τις οποίες διάφορα λαμόγια προσχεδιάζουν, με στόχο να λεηλατήσουν τον δημόσιο πλούτο. Αλλωστε, ενισχυτική της ηλιθιότητάς τους είναι και η «γνωμάτευση» του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου που έκρινε -οπτικά μήπως;- ότι είχαν παραπλανηθεί.
Και υπάρχει κι άλλο ενισχυτικό στοιχείο. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποια στιγμή δήλωσε κι αυτός ηλίθιος για να δικαιολογήσει τη στάση του. Είπε ότι δεν είχε καταλάβει αυτό που και ο τελευταίος πολίτης ήξερε και συζητούσε. Η απόλυτη βλακεία, δηλαδή. Κι ένα εξαιρετικά βολικό άλλοθι.
Χθες, με αφορμή την υπόθεση του κατεπείγοντος σήματος, η υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι υπάρχει μια γραφειοκρατία, η οποία δεν λειτουργεί με πολιτικούς όρους. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι και η κυβέρνηση δεν λειτουργεί με πολιτικούς όρους.
Του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου από το ΕΘΝΟΣ
