Κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια στον αγροτικό κόσμο για το τι τον περιμένει μετά το 2013. Η ελληνική γεωργία λοιπόν θα βρεθεί ενώπιον ενός ισχυρού σοκ, καθώς η κυρίαρχη τάση στους κόλπους της ΕΕ είναι να πάμε σε περιφερειοποίηση των επιδοτήσεων. Αυτό πρακτικά για τη χώρα σημαίνει περίπου 54 ευρώ ανά στρέμμα με βάση τις καλλιεργούμενες εκτάσεις και αυτές που ενεργοποιούν δικαιώματα, αλλά και το ετήσιο ποσό των επιδοτήσεων.
Ως συνήθως η ελληνική ύπαιθρος δεν είναι προετοιμασμένη για να δεχθεί αυτές τις αλλαγές και θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα. Είναι σαφές ότι, με μέσο κλήρo 40 στρέμματα στην Ελλάδα, το μοντέλο της εκτατικής-βιομηχανοποιημένης γεωργίας, είναι θνησιγενές για τη χώρα μας.Το μέλλον βρίσκεται στα λαχανικά, τα θερμοκήπια και τη δενδροκομία, γενικά στο μοντέλο της παραδοσιακής γεωργίας με την πολυκαλλιέργεια και τα οικόσιτα ζώα.
Ας πάρουμε το παράδειγμα της Ισπανίας και ας το αντιγράψουμε, αφού από μόνοι μας δεν έχουμε εκείνον τον υποστηρικτικό μηχανισμό που θα χαράξει στρατηγική για το μέλλον της γεωργίας. Στη χώρα αυτή η έρευνα έχει προχωρήσει αρκετά, με αποτέλεσμα να παράγονται πρώιμες ποικιλίες στα φρούτα (φράουλες, κεράσια, αχλάδια κτλ.). Ετσι κατακλύζεται νωρίς η εγχώρια αγορά από τα φρούτα αυτά, ενώ τα δικά μας όταν έρθουν προς πώληση, η αγορά έχει κορεστεί και τα προϊόντα μας μένουν στα αζήτητα.
Περισσότερα...
