To παράπονο ενός γέρου Κρητικού αγρότη...

Λαέ αχάριστε λαέ,
αχάριστε αγρότη,
συ έφερες τη δεξιά
στο μετερίζι πρώτη.

Λαέ,αχάριστε λαέ,
να το φωνάξω θέλω
ότι το ίδιο έκανες
στον γέρο-Βενιζέλο.

Σαν ξεπεινάσει ο φτωχός
και δει λεφτά στο χέρι
ξεχνά πως ήταν κάποτε
δούλος και παραχέρι.

Ασχημα πάει στο φτωχό
να τρώει σιμιγδάλι
και νοσταλγεί το βερεσέ
που βανε στο μπακάλη.

Λάχανα,φάβα και κουκιά
ήτανε το φαί του
και εφαγε κρεατόψαρα
και τσίτωσε τ'ατζί του.

Σε σένα αγρότη το ΠΑΣΟΚ
έδωσε τα πρωτεία
και συ το ανταπέδωσες
με τόση αχαριστία.

Σούδωσε τζάμπα φάρμακα
γιατρούς,νοσοκομεία,
μα φάνηκε η κακία σου
και η αφιλοτιμία.

Σε'καμε μ'αυτοκίνητα
σπίτια και καταθέσεις
τώρα κοιτάζεις μόνος σου
προς το γκρεμό να πέσεις.

Το εβδομήντα τέσσερα
μέχρι το ογδόντα ένα
τ'αγροτικά αυτοκίνητα
ήτανε μετρημένα

Δεν είχες τότε χρήματα
ποδήλατο να πάρεις
και τώρα ψάχνεις που θα βρείς
χώρο για να παρκάρεις.

Μακριά λοιπόν απ'τη δεξιά
γιατί βρωμεί μπαρούτι
και να θυμάσαι πάντοτε
τη μαντινάδα τούτη.

"Αυτός που κάθεται καλά
και ποιο καλά γυρεύει
ο διάολος του κώλου του
κουκιά του μαγειρέυει"

Από ένα φίλο συνταξιούχο γέρο-αγρότη Κρητικό που συνάντησα τυχαία απόψε στο δρόμο και μου είπε να γράψω αυτό το ποίημα στο "ιντερνέτι".Και του κάνω το χατίρι.