12 Μαρ 2009

Ο υφυπουργός και οι εκβιαστές

Εντύπωση, μάλλον αλγεινή, προκάλεσαν οι χθεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Ανάπτυξης, ο οποίος ουσιαστικά κατηγόρησε επιχειρηματίες ότι χρησιμοποιούν ως μοχλό πίεσης και αντίδρασης τις απολύσεις, όταν το υπουργείο ασκεί πιέσεις για τη μείωση των τιμών και εν γένει θέτει ζητήματα τιμολογιακής πολιτικής.

Ισως είναι κατανοητά τα κίνητρα πολιτικών προσώπων όταν προβαίνουν σε τέτοιες δηλώσεις, καθώς απευθύνονται στην κοινή γνώμη σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για την οικονομία, που πλήττει σοβαρά το βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Τέτοιες «αποκαλύψεις» προκαλούν την οργή των πολιτών και, όπως προφανώς εκτιμά και ο υφυπουργός, αποδίδουν πολιτικά οφέλη και στην κυβέρνηση και σε πρόσωπα, ιδιαίτερα δε σε εκείνα που είναι επιφορτισμένα με τη δύσκολη μάχη των τιμών στην αγορά. Μάχη που βέβαια δεν έχει κερδηθεί, τουλάχιστον στον βαθμό που εξαρτάται από κυβερνητικές παρεμβάσεις και μέτρα.

Ομως, τόσο σοβαρές καταγγελίες σε βάρος επιχειρηματιών από κυβερνητικά στελέχη, όταν είναι ανώνυμες, δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό και αντίθετα δημιουργούν ερωτηματικά σε βάρος εκείνων που τις κάνουν. Αν ο υφυπουργός είναι αποδέκτης τέτοιων εκβιαστικών αντιδράσεων, οφείλει και να κατονομάσει τους επιχειρηματίες αυτούς και να καλέσει τον εισαγγελέα.

Η συγκυρία είναι εξαιρετικά κρίσιμη και οι στρεβλώσεις, που πράγματι υπάρχουν σε ορισμένους κλάδους της αγοράς, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο τυφλών καταγγελιών, οι οποίες αμαυρώνουν συλλήβδην τον επιχειρηματικό κόσμο, που σήμερα αγωνιά και αγωνίζεται να αμυνθεί έναντι της κρίσης.

Την ίδια στιγμή, το θέμα της αύξησης της ανεργίας είναι εξίσου κρίσιμο και κοινωνικά ευαίσθητο και οι άνεργοι δεν επιτρέπεται να εμπλέκονται σε μία πολιτικού τύπου διελκυστίνδα. Αντίθετα, το θέμα αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και ευθύνη κυρίως από την κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να βρει πεδίο συνεννόησης και όχι κόντρας με τον επιχειρηματικό κόσμο για την από κοινού αντιμετώπισή του.