14 Νοε 2009

Αλήθειες και ψέμματα για τις φορολογικές αλλαγές

Του Γιώργου Κορομηλά*

Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου προανήγγειλε την εφαρμογή «πόθεν έσχες» για όλους τους φορολογούμενους, δηλώνοντας ότι η γενική κατεύθυνση του σχετικού νομοσχεδίου που θα τεθεί σε διαβούλευση θα είναι, όλα τα εισοδήματα και ο τρόπος διαβίωσης όλων μας να καταγράφονται στις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος.

Με αφορμή αυτές τις δηλώσεις γράφτηκαν και ακούστηκαν διάφορες ερμηνείες οι οποίες κατ' αρχήν προκαλούν πανικό, χωρίς να υπάρχει λόγος, δημιουργώντας την εντύπωση ότι όλοι θα κληθούν να πληρώσουν επιπλέον φόρο διότι, σύμφωνα πάντα με τους επί παντός επιστητού «ερμηνευτές», θα φορολογηθούν τα πάντα.

Η εφαρμογή του πόθεν έσχες, ορθά μελετημένου, με σαφείς κανόνες, κατόπιν διαβούλευσης με όλους τους κοινωνικούς φορείς, είναι κοινωνικά δίκαιη πράξη, συνεπώς απαραίτητη. Γιατί ; Διότι όσοι έχουν ανάγει σε εθνικό σπορ την παραοικονομία, φοροδιαφεύγοντας ασύστολα, δηλώνοντας ετήσια εισοδήματα μικρότερα και από αυτά που λαμβάνουν οι υπάλληλοί τους αλλά παράλληλα αποκτούν περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας διάγοντας βίο πολυτελή θα κληθούν να αποδείξουν την προέλευση των χρημάτων που δαπάνησαν.

Ο αδικαιολόγητος πλούτος όσων «φορολογικά πένονται» σημαίνει αδήλωτο (μαύρο) χρήμα. Είναι γνωστό ότι το προϊόν της παραοικονομίας μεταφράζεται σε αδήλωτο χρήμα κατά συνέπεια σε περιουσιακά στοιχεία. Αυτός ο πλούτος αναζητείται με την καθιέρωση του πόθεν έσχες, αυτός ο πλούτος πρέπει να φορολογηθεί έτσι ώστε να μπορεί η πολιτεία να δίνει τις απαραίτητες εκείνες κοινωνικές παροχές ελαφρύνοντας φορολογικά παράλληλα τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.

Με την αναγκαιότητα της μείωσης του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους, τα απαραίτητα φορολογικά έσοδα δεν μπορούν συνεχώς να αναζητούνται μόνο από τους ειλικρινείς φορολογούμενους. Επιβάλλεται να αναζητηθούν σε αυτούς που έχουν και κατέχουν αλλά φορολογικά είναι «πτωχοί».

Το πόθεν έσχες πρέπει να εφαρμοσθεί και να λειτουργήσει, όχι όμως με τη μορφή της σημερινής λειτουργίας των τεκμηρίων, αλλά ως εργαλείο εντοπισμού και φορολόγησης εισοδημάτων που σήμερα διαφεύγουν. Χρειάζεται λοιπόν ένας καλός σχεδιασμός, απαιτείται να ληφθεί υπ' όψιν η γνώμη των κοινωνικών εταίρων και γενικά όλων όσων ασχολούνται με την οικονομία και τη φορολογία έτσι ώστε να εστιάσει και να λύσει το πρόβλημα και όχι να δημιουργήσει μεγαλύτερες στρεβλώσεις από αυτές που ήδη υπάρχουν.

Οι συνεπείς δεν πρέπει να ανησυχούν. Ας ανησυχούν, δικαιολογημένα, αυτοί που επί σειρά ετών με χαρά μετέθεταν τα φορολογικά βάρη στα συνήθη φορολογικά υποζύγια, δηλαδή στους συνεπείς.

*Αντιπρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών